Giriş Ücreti

Giriş ücreti 15₺ ancak konaklamak istiyorsanız ilk girişte 20₺ daha ödemeniz ve kalacağınız her gece için 25₺ ödemeniz gerekiyor, her milli park girişinde ödediğimiz paranın ne kadar mantıksız olduğunu yeniden düşündürdü. Oraya aracımızla giderken kullandığımız benzinden tutunda hayatımızda kullandığımız birçok şeyde ödediğimiz vergileri hesaba katarsak en azından milli parkların ücretsiz olmasından yanayız, üstelik verilen makbuzun gider olarak kullanılamaması da, yapılan bu harcamanın gereksizliğinden olsa gerek diye düşünmeden edemiyoruz.

Adapazarı'ndan Karasu istikametine doğru giderken 8. km de poyrazlar gölü tabelasını görebiliyorsunuz, yol oldukça düzgün ve sakin (biz haftaiçi gittiğimiz için sakin olabilir). Tabeladan döndüğünüzde yaklaşık 1km lik kısa bir yoldan sonra girişe ulaşıyorsunuz.

Göl Çevresi

Bizler daha karavan yokken Nil 11 aylıkken gelmiştik ilk kez buraya, o zaman yola çıktığımızda bardaktan boşalırcasına yağan bir  yağmur vardı Sakarya bölgesinde. Poyrazlar Gölü Tabiat Parkına vardığımızda yağmur hafifledi ve sonrasında yerini güneşli bir havaya bırakmıştı ancak yağmurun toprağa değmesiyle ortaya çıkan o muazzam koku ve gölün çevresindeki güzellikler aklımızda öyle bir yer etmiş olacak ki; kendimiz tekrar Poyrazlar gölünde bulduk aylar sonra.

Bu ikinci gelişimizde de sanki aynı havayı soluyacak aynı yağmur tarafından karşılanacak aynı duygulara kapılacakmış gibi istekli gelirkendi çocuklar gibi şendik.

O zamanlar Nil ufacık bir bebekti sadece güzellikleri izlemekle yetiniyor bazen gördükleri karşısında minik minik gülümsüyordu bizlere:) televizyon gibi bir olayımız olmadığı için Nil her canlıyı bitkiyi kısacası doğadaki her şeyi birebir görerek öğrenecekti aşağıdaki fotoğraf ise bunun en güzel görseliydi bizlere.

Çoban amcamız biraz aksi olsada, koyunlarını ürkütmemek şartıyla fotoğraf çekmemize izin verdi, koyunların arasına dalamasakta fotoğrafımıza fon yapabildik ;) Fotoğrafıda yıllar sonraya hatıra olarak hafımıza alabildik.

Göl çevresinde birde ufak at çiftliği bulunmakta ve belirli bir ücreti mukabilinde atlara binilebilmekte.

At çiftliği haricinde göl kenarında gezerken de atlara rastlanabiliyor ara ara, çevreye yayılmış durumdalar ve çok gerçekten güzeller. Nil'in atlara ise o zamandan bu zamana özel bir ilgisi var nedense :) 

Poyrazlar Gölü Tabiat Parkına giriş yaptığınızda biri göl çevresi diğeri orman yolu olmak üzere karşınıza iki yol çıkıyor, ilk bakışta insan gözünüzde büyütebiliyor ama inanın uzun bir yol değil ve orman yolu birkaç yüzmetre sonra göl çevresindeki yol ile birleşiyor, orman yolunda ağaçların arasında birçok masa mevcut gözönünde olmak istemeyenler için birebir ;) ancak bozuk bir yol olduğunu belirtmek isterim ki; aracınızın altı çok alçaksa dikkatli gitmekte fayda var, Göl yolu ise gayet düzgün ve asfalt.

Yol kenarlarında bir çok masa ve kamp kurulacak yerler mevcut, biz o gün bomboş olması sebebiyle  yol bizimmiş gibi davranmıştık.

Bu seferki gidişimizde ise yine aynı şekilde davrandık, en güzel yere aracımızı park edip miss gibi bir kahvaltı yaptık. Hafta içi olması sebebiyle yine tüm masalar boştu.

Nil artık 2.5 yaşında, öğrenmeye çok hevesli, hele bizlerin elinde dilinde olan şeylere! bıçak tutmaya şimdiden alıştırıyoruz, kullanmasını ve onunla kendine bir şeyler yapmasını bilmeli, şimdilik bizim gözetimimizde tabiki de ;)

Poyrazlar Gölü Tabiat Parkı'na nerdeyse 1.5 sene arayla ikinci gelişimiz, o zamandan bu zamana değişen galiba bizler ve ücretler! ticari olan ve bizim kültürümüzde olmayan tüm günlere karşı olduğumuzu bir kez daha belirterek;

'' Bize hergün babalar günü '' diyoruz ve temalı fotoğrafımızla yazımızı noktalıyoruz:) Nil 'den hepinize sevgiler

---